Tanım

Limon otu düşüncesi, baharatlı Tayland yemeklerinin kokusuyla harmanlanmış egzotizm imgelerini çağrıştırır. Otsu bitki familyasından olan bu çok yıllık bitkinin anavatanı tropiklerdir. Limon otunun pürüzsüz mavimsi yeşil yaprakları, kısa ve kapalı bir yaprak kılıfından ve 150 santimetreye kadar uzayabilen ve ucunda zarif bir şekilde sarkan uzun ve açık bir yaprak ayasından oluşur. Keskin kenarlı yaprakları 120 santimetreye kadar uzayabilen ot tutamları oluşturur ve parmaklar arasında ovuşturulduğunda limon kokuludur. Yaprakların tabanı kalınlaşır çünkü en genç yaprağın kılıfında yeni yapraklar büyür. Bu, soğan gibi birbirinin içine geçmiş bir yaprak halkası oluşturur, en eski yapraklar dış taraftadır. Limon otu nadiren başak şeklindeki çiçek salkımlarını oluşturur; genellikle vejetatif olarak, yani yavru sürgünler yoluyla çoğalır.

Örneğin çayırlarda yetişen çimlerden bahsettiğimizde genellikle tatlı çimleri kastediyoruz. Bu ailenin özelliklerine biraz daha yakından bakmakta fayda var. Zira limon otunun yanı sıra buğday, çavdar, arpa, yulaf, darı, mısır, pirinç, şeker kamışı ve bambu gibi önemli ürünler de bu grupta yer alıyor. Sap dediğimiz şey otsu bitkinin gövdesidir. Yapraklar ve çiçekler, boğum araları adı verilen kalınlaşmış büyüme noktalarıyla bölünen bu saptan dallanır. Rüzgârla tozlaşan otların çok basit çiçekleri, glume adı verilen küçük yaprakçıklarla çevrilidir. Çiçekler çok farklı şekillerde düzenlenebilir: buğdayda olduğu gibi başaklarda, yulafta olduğu gibi salkımlarda veya ana eksenden çıkan dallanmamış saplarda, yani salkımlarda.

İlginç bilgiler

Bitkinin botanik ismi olan Cymbopogon, Yunanca kymbe = tekne ve pogon = sakal kelimelerinden türemiştir. Kayık biçimli kabukları ve kalın bir sakalı andıran çok çiçekli kulakları anlatıyor. Limon otu, Orta Çağ'da tropikal Asya'dan kervanlarla Avrupa'ya geldi. Burada bira yapımında ve baharatlı şarap yapımında kullanılıyordu. Ancak limon otu kültürümüzde ancak 1980'lerde kokulu lamba yağı olarak ve aynı zamanda giderek popülerleşen Asya yemeklerinin bir malzemesi olarak gerçek anlamda tanınmaya başlandı.

Özellikle Güneydoğu Asya ve Sri Lanka mutfakları limon otunu baharat olarak kullanırlar, özellikle taze olanları, çünkü kurutulmuş otun aroması çok daha azdır. Bunu yapmak için yaprakların en fazla uçucu yağ içeren sulu, kalınlaşmış tabanını kullanırlar. Beyaz kısmını küçük parçalara ayırıp yemeğe karıştırıyorlar. Daha eski, odunsu saplar yumuşayana kadar dövüldükten ve servis edilmeden önce çıkarıldıktan sonra bütün olarak pişirildiğinde en iyisidir. Limon benzeri aroması ve gül kokusunu andıran aroması yemeklere yuvarlak bir tat verir. Taze yapraklar soğuk suya konulduğunda susuzluğu gideren ferahlatıcı bir içecek elde edilir. Limon otunu Hindistan daha çok parfüm üretiminde ve tıbbi bitki olarak tanıyor.

Eğer kendinize ait bir limon otu bitkisi yetiştirmek istiyorsanız, Asya mağazalarından taze kesilmiş bir sap satın alabilirsiniz. Suya konulduğunda kesilen yüzey köklenir. Köklenen gövde toprakta aromatik bir bitkiye dönüşür. Bu arada taze limon otu saplarını dondurucuda saklayabilirsiniz.